Mamy rok 2422 - kilkaset lat po wojnach, trzęsieniach ziemi, powodziach i bombach nuklearnych.

Jesteśmy potomkami ludzi, którzy ocaleli i utworzyli nowe państwo na post apokaliptycznej ziemi. Jesteśmy mieszkańcami Panem, wspólnotą i siłą. Działamy razem, żyjemy razem, umieramy razem.
Kapitol i Trzynaście Dystryktów - na zawsze razem, na zawsze ze sobą.

Kapitol, jako głowa kraju. Dzielna i dumna, bogata i syta. Zawsze z uwagą przyglądała się poczynaniom Dystryktów, których było trzynaście. Każdy inny z innym celem i zadaniem. Ale coś je łączyło. Nędza i bieda. To ich połączyło. To dało im siły.

Stało się. 2411 roku wybuchł bunt w Dystryktach. Rodacy stanęli naprzeciwko siebie złapali za broń. Polała się krew. Przez dziesięć lat na terenach dzielnic Kapitolu trwała wojna, która pochłonęła miliony. Ojcowie, bracia, synowie - nieliczni wrócili do rodzin, ale reszta... Reszta odeszła wraz z pierwszym wystrzałem.

Po dziesięciu latach krwawej jatki udało się. Kapitol stłamsił bunt. Ukarał rebeliantów - skrócił ich o głowę. Ludzie płakali i modlili się, aby ich bliscy odnaleźli się na terenach oddzielające dystrykty. Niestety. Nie których nie odnaleziono lub zostali przywiezieni w workach na śmieci. Ale to nie był koniec. Panem nie chciało powtórki. Spojrzało więc przebiegle na swoje dzielnice i stworzyło Traktat o Zdradzie. Dokument ten nie został ujawniony Dystryktom, a nawet w samej stolicy nieznane są jego szczegóły. Ponoć ludzie pożałują, że zbuntowali się przeciw braciom i siostrom. Że idzie rzeźni.

Minął rok od powstania. Zbliża się też rocznica. Podobno Panem ma niespodziankę dla wszystkich - dla jednych miłą i wesołą, a dla drugich krwawą i straszną. Nie wiadomo co przyniosą, ważniejsze jest to co odbiorą - nadzieję...

Kto wygra Igrzyska?
Tego dowiemy się wkrótce.